سراينده اين نشيده، رفيع رفيع ميباشد، يکي از شعراي 
 جيد آستان بدخشان افغانستان: 
 کم گو سخن که خاطر دلدار نازک است
 بار گهر نمي کشد اين تار نازک است
 
 ني تار عمر محکم و ني تار دوستي
 افسوس از اين دو رشته که بسيار نازک است
 
 ساقي تو مي به جام بلورين چه ميدهي
 از گل پياله ساز لب يار نازک است
 
 زلفش چو مار حلقه فتاده است تا کمر
 ترسم که نشکند، کمر يار نازک است
 
 کم گوي حرف بر سر بالين دردمند
 زيرا که طبع مردم بيمار نازک است
 
 بيهوده سنگ بر دل آزرده‌گان مزن
 اول بيبين که شيشه چه‌ مقدار نازک است
 اسلام شد قوي در او چنگ زن رفيع
 کافر مشو که رشت? زنار نازک است